چرا به دیدن ویدئوهای فودبلاگر معتاد می‌شویم؟ خطرات پنهان موکبانگ برای روان و بدن
در دنیای امروز، تماشای ویدئوهای فودبلاگرها و برنامه‌های موکبانگ به یکی از سرگرمی‌های محبوب تبدیل شده است. اما آیا می‌دانستید این علاقه ممکن است به مرور به اعتیاد و حتی مشکلات جدی جسمی و روانی منجر شود؟ در این مقاله به بررسی علل اعتیاد به این محتواها، پیامدهای آن و راهکارهای پیشگیری می‌پردازیم.
فودبلاگرها و موکبانگ چیستند؟
فودبلاگرها افرادی هستند که به صورت حرفه‌ای یا تفریحی غذا می‌خورند و تجربه‌های غذایی خود را با مخاطبانشان به اشتراک می‌گذارند. موکبانگ نیز برنامه‌ای است که در آن میزبان مقدار زیادی غذا را سریع و بدون وقفه می‌خورد و با بینندگان تعامل می‌کند. در این برنامه‌ها، از میکروفن‌های حرفه‌ای برای ضبط صدای جویدن غذا استفاده می‌شود و اغلب هدف اصلی افزایش دنبال‌کننده و درآمدزایی است.
تاریخچه موکبانگ
این سبک ویدئو ابتدا در کره جنوبی محبوب شد و سپس در کشورهای آمریکا، چین، ژاپن، ایتالیا و حتی ایران گسترش یافت. در ابتدا هدف سرگرمی، معرفی غذاهای سنتی و فرهنگ غذایی کشورها بود، اما اکنون بسیاری از میزبانان با انگیزه درآمدزایی و شهرت به تولید این محتوا می‌پردازند.
چرا تماشای این ویدئوها اعتیادآور است؟
اعتیاد به دیدن موکبانگ و ویدئوهای فودبلاگرها دلایل روان‌شناختی و اجتماعی مختلفی دارد:
۱. تجربه همذات‌پنداری
برخی افراد، به دلیل توان مالی یا محدودیت‌های شخصی، هنگام تماشای این ویدئوها خود را جای میزبان تصور می‌کنند و احساس لذت و رضایت او را تجربه می‌کنند.
۲. تحریک اشتها و کنترل وزن
افرادی که دچار بی‌اشتهایی یا کم‌اشتهایی هستند، این برنامه‌ها را به عنوان محرکی برای افزایش اشتها و وزن دنبال می‌کنند. تماشای غذاهای متنوع و جذاب می‌تواند به صورت موقت میل به خوردن را افزایش دهد.
۳. کنجکاوی و هیجان دیداری
تماشای حجم زیاد غذا، روش‌های متفاوت پخت و صدای جویدن غذا، برای بسیاری از بینندگان هیجان‌انگیز و جذاب است. این تجربه بصری و صوتی مغز را فعال کرده و احساس رضایت لحظه‌ای ایجاد می‌کند.
پیامدهای اعتیاد به موکبانگ و فودبلاگرها
ملیکا ملک زاده رضوی، کارشناس ارشد روان‌شناسی تربیتی، معتقد است که مصرف طولانی‌مدت این محتواها می‌تواند باعث ایجاد اختلالات جسمی و روانی شود:
- اختلالات روانی: افسردگی، اضطراب، پرخاشگری، اختلالات پرخوری و پراشتهایی عصبی.
- مشکلات جسمی: اضافه‌وزن، چاقی، چربی کبد، دیابت، بیماری‌های قلبی و عروقی، مشکلات گوارشی و معده، و حتی افزایش خطر سرطان.
- اثرات اجتماعی و روانی: مقایسه خود با سبک زندگی فودبلاگرها، نارضایتی از زندگی، احساس گناه و کاهش اعتماد به نفس.
مثال واقعی
یک نوجوان علاقه‌مند به تماشای ویدئوهای موکبانگ روزانه بیش از دو ساعت وقت صرف دیدن این برنامه‌ها می‌کرد. پس از شش ماه، دچار پرخوری عصبی شد و وزنش به شدت افزایش یافت. همزمان، احساس افسردگی و نارضایتی از زندگی افزایش پیدا کرد. این نمونه نشان می‌دهد که اعتیاد به این محتواها می‌تواند هم سلامت روان و هم جسم را تهدید کند.
راهکارهای پیشگیری و کنترل
برای کاهش خطرات تماشای افراطی این ویدئوها، می‌توان اقدام‌های زیر را انجام داد:
- تنظیم زمان مصرف محتوا: محدود کردن مدت زمان تماشای ویدئوهای فودبلاگرها به چند دقیقه در روز.
- افزایش فعالیت بدنی: ورزش و تحرک بدنی می‌تواند توجه را از غذا و ویدئوهای مرتبط منحرف کند و سلامت روان و جسم را بهبود دهد.
- آگاه‌سازی و آموزش: شناخت اثرات مخرب مصرف افراطی این محتواها و آموزش مهارت‌های مدیریت استرس و تغذیه سالم.
- تغییر الگوهای ذهنی: به جای همذات‌پنداری با میزبان، تمرکز روی تجربه‌های شخصی و لذت از غذاهای واقعی خودتان.
- حمایت اجتماعی: گفتگو با خانواده، دوستان یا روان‌شناس در صورت بروز مشکلات روحی و اختلالات خوردن.
با رعایت این نکات، می‌توان از جذابیت و سرگرمی موکبانگ بهره برد اما سلامت روان و جسم را حفظ کرد و از اثرات منفی طولانی‌مدت جلوگیری نمود.
همچنین بخوانید:
