داستان اسباب‌بازی ۵: جدال اسباب‌بازی‌ها با نابودی در عصر فناوری!
چطور دنیای بازی کودکان در دهه ۲۰۲۰ تغییر کرد؟
در دهه ۹۰ میلادی، کودکان با اسباب‌بازی‌های فیزیکی ارتباط عمیقی برقرار می‌کردند. اما امروز، تبلت‌ها، موبایل‌ها و بازی‌های آنلاین جای همان اسباب‌بازی‌ها را گرفته‌اند. پیکسار در Toy Story 5 این واقعیت تلخ را مطرح می‌کند که شاید روزی برسد که دیگر هیچ‌کس اسباب‌بازی‌ها را نخواهد.
مثالی واقعی از تغییرات فرهنگی
اگر به اطراف نگاه کنیم، متوجه می‌شویم بسیاری از کودکان حتی نمی‌دانند اسباب‌بازی‌های کلاسیک مثل اکشن فیگور، لگو یا عروسک‌های پارچه‌ای چه حس و حالی دارند. این تغییر همان چیزی است که پیکسار قصد دارد در داستان جدید روایت کند.
نگاه اندرو استنتون؛ کارگردان جدید این قسمت
اندرو استنتون، سازنده آثار بزرگی مانند در جست‌وجوی نمو و وال‌ئی، برای اولین‌بار هدایت یک قسمت از Toy Story را برعهده گرفته است. او می‌گوید این قسمت جدید قرار نیست فقط سرگرم‌کننده باشد؛ بلکه گفت‌وگویی جدی درباره آینده بازی‌های غیر دیجیتال ایجاد می‌کند.
هدف اصلی داستان اسباب‌بازی ۵ چیست؟
- بررسی جایگاه اسباب‌بازی‌های فیزیکی در عصر دیجیتال
- طرح پرسش درباره معنای «کودکی» در دهه ۲۰۲۰
- نمایش نقش احساسات، خاطره و اشیای ارزشمند گذشته
- ارائه طنز و هیجان مشابه قسمت‌های قبلی، اما با عمق بیشتر
بازگشت وودی، باز و دوستان محبوب
در این قسمت نیز شخصیت‌های دوست‌داشتنی قصه حضور دارند. با این تفاوت که تقابل آن‌ها با فناوری و «فراموش شدن» تم اصلی روایت است. پیکسار می‌خواهد به مخاطب نشان دهد که حتی یک اسباب‌بازی نیز می‌تواند با بحران هویت روبه‌رو شود.
آیا اسباب‌بازی‌ها می‌توانند زنده بمانند؟
پاسخ فیلم به این پرسش احتمالاً ترکیبی از امید، واقعیت و احساسات عمیق است؛ چیزی که همیشه امضای پیکسار بوده است.
نتیجه‌گیری؛ داستان اسباب‌بازی ۵ فقط یک انیمیشن نیست
این فیلم می‌خواهد مخاطب را به فکر فرو ببرد:
آیا کودکان آینده همچنان با اسباب‌بازی‌های واقعی بزرگ می‌شوند؟
یا این اشیا خاطره‌انگیز به تاریخ می‌پیوندند؟
Toy Story 5 پاسخی احساسی، فلسفی و متفاوت برای این پرسش‌ها ارائه می‌دهد.
همچنین بخوانید:
