اهدای کتابخانه ابراهیم قیصری به مردم جم؛ میراثی ماندگار برای حافظشناسی


اهدای کتابخانهای با ده هزار جلد اثر ارزشمند
کتابخانه اهدایی استاد قیصری شامل بیش از ده هزار جلد کتاب نفیس در زمینه ادبیات، تاریخ، فرهنگ ایران، عرفان و بهویژه حافظپژوهی است. این مجموعه ارزشمند به صورت موقت در کتابخانه عمومی شهید فکری جم نگهداری میشود و قرار است پس از احداث کتابخانه عمومی «حافظ»، به طور دائمی در آنجا مستقر گردد تا چراغی برای دوستداران ادبیات و پژوهشگران آینده باشد.
قیصری؛ عمر خویش را در راه شناخت حافظ گذراند

دکتر محمدجعفر یاحقی، استاد دانشگاه فردوسی مشهد و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، در این آیین با تحسین این اقدام فرهنگی اظهار کرد: «کتابخانه استاد قیصری گنجینهای بیبدیل برای مردم جم است و او با این کار نام خود را برای همیشه در فرهنگ ایران ماندگار ساخت».
او در ادامه افزود: «من از دوران نوجوانی با ابراهیم قیصری آشنا بودم. او از همان سالهای نخست زندگی علمی خود، با ذوق و اشتیاق به ادبیات و عرفان روی آورد و بخش بزرگی از زندگیاش را وقف شناخت حافظ کرد؛ همانگونه که فردوسی برای شاهنامه زیست و جان داد، قیصری نیز برای حافظ زیست».
زبان فارسی؛ نگهبان هویت ملی
در ادامه مراسم، دکتر اصغر دادبه، مدیر گروه ادبیات دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ضمن تمجید از جایگاه علمی قیصری گفت: «زبان فارسی صورت هویت ملی ماست. اگر بخواهیم از ایران و میراث فرهنگیاش پاسداری کنیم، باید فرزندانمان را با آثار بزرگان چون فردوسی، سعدی و حافظ آشنا سازیم».
وی افزود: «ادبیات ایران به واسطه آمیختگی با فلسفه و عرفان، جامعیت خود را حفظ کرده است. اگر امروز هویت فرهنگی ایران پابرجاست، دلیل آن پیوند دیرینه میان اندیشه، زبان و احساس ایرانی است».
درخشش حافظ در نگاه قیصری
ابراهیم قیصری در سخنرانی خود، با تأکید بر نقش حافظ در عرفان ایرانی اظهار داشت: «حافظ در لباس شعر و عرفان، خدمتی بزرگ به ایران کرد. امیدوارم کتابخانهای که اهدا کردهام، چراغی برای پژوهشگران جوان و علاقهمندان ادبیات فارسی باشد تا راه شناخت حافظ ادامه یابد».
رونمایی از کتاب «در سایه سرو سخن»
در پایان مراسم، از کتاب «در سایه سرو سخن» نوشته محمد ولیزاده رونمایی شد. این کتاب در هشت فصل به زندگی، آثار و اندیشههای ابراهیم قیصری میپردازد و شامل گفتوگوهای تفصیلی، نقدها، نامهها و اشعار منتشرنشده اوست. ولیزاده در توضیح این اثر گفت: «این کتاب حاصل عشقی عمیق به استاد قیصری است و با هدف ثبت میراث فکری او نوشته شد».



