ضد یخ سبز یا قرمز یکی از اجزای حیاتی در سیستم خنک‌کننده خودرو است. این مایع ترکیبی از ضد یخ و آب مقطر است و نقش مهمی در جلوگیری از یخ‌زدگی موتور در زمستان و جوش آوردن خودرو در تابستان دارد. انتخاب ضد یخ مناسب می‌تواند عمر موتور را افزایش دهد و سلامت خودرو را تضمین کند.
ترکیب شیمیایی ضد یخ
ضد یخ‌ها معمولاً بر پایه دو ماده تولید می‌شوند:
اتیلن گلیکول: رایج‌تر و ارزان‌تر است و عملکرد قوی در تنظیم دما دارد.
پروپیلن گلیکول: گران‌تر اما سازگارتر با محیط زیست و ایمن‌تر است.
علاوه بر این، ضد یخ‌ها حاوی بازدارنده‌های خوردگی و بافرهای PH هستند که از تخریب قطعات فلزی و پلاستیکی سیستم خنک‌کننده جلوگیری می‌کنند.
تفاوت ضد یخ سبز و قرمز
ضد یخ سبز (IAT)
مبتنی بر فناوری قدیمی‌تر.
حاوی افزودنی‌های معدنی مثل فسفات و سیلیکات.
محافظت خوب از فلزات اما احتمال ایجاد رسوب.
عمر مفید حدود ۲ تا ۳ سال یا ۵۰ تا ۶۰ هزار کیلومتر.
مناسب برای خودروهای قدیمی‌تر (پیکان، پراید و مدل‌های قبل از ۲۰۰۰).
ضد یخ قرمز (OAT یا HOAT)
بر پایه فناوری اسیدهای آلی.
جلوگیری از خوردگی موضعی بدون ایجاد رسوب.
عمر مفید تا ۵ سال یا ۱۵۰ هزار کیلومتر.
سازگار با موتورهای آلومینیومی و خودروهای مدرن (ژاپنی، کره‌ای، اروپایی).
عملکرد در شرایط مختلف
ضد یخ سبز: نقطه جوش حدود ۱۳۰ درجه و عملکرد مناسب تا دمای منفی ۴۰ درجه.
ضد یخ قرمز: مقاومت بیشتر در برابر دماهای بالا و عملکرد بهتر در سرما تا منفی ۶۰ درجه.
نکات مهم در انتخاب ضد یخ
همیشه به دفترچه راهنمای خودرو مراجعه کنید.
ضد یخ سبز برای خودروهای داخلی و قدیمی‌تر اقتصادی‌تر است.
ضد یخ قرمز برای خودروهای مدرن و موتورهای آلومینیومی توصیه می‌شود.
هرگز ضد یخ سبز و قرمز را با هم ترکیب نکنید؛ این کار باعث رسوب و آسیب جدی به موتور می‌شود.
👉 نتیجه‌گیری: انتخاب بین ضد یخ سبز یا قرمز بستگی به سال ساخت خودرو، نوع موتور و شرایط آب‌وهوایی دارد. اگر خودرو قدیمی دارید، ضد یخ سبز کفایت می‌کند، اما برای خودروهای جدیدتر، ضد یخ قرمز بهترین انتخاب است.
