خانواده و دوران کودکی پروین اعتصامی
پدر او، یوسف اعتصامی، نویسنده و مترجم معروف و ناشر مجله ادبی «بهار» بود و مادرش، اختر فتوحی، شاعری برجسته در دوران قاجار به شمار میرفت. پروین تنها دختر خانواده و دارای چهار برادر بود. در سال ۱۲۹۱، خانواده او به تهران نقل مکان کردند و او در همانجا با فرهنگ و ادبیات ایران آشنا شد.
تحصیلات و زبانآموزی
پروین در کودکی زبانهای فارسی و عربی را نزد معلمان خصوصی آموخت و پس از فارغالتحصیلی از مدرسه آمریکایی تهران، به تدریس در همان مدرسه پرداخت.
ازدواج و زندگی شخصی
در تاریخ ۱۹ تیر ۱۳۱۳، پروین با پسر عموی پدرش، فضلالله همایون فال، ازدواج کرد. این ازدواج کوتاه مدت بود و پس از دو و نیم ماه به طلاق انجامید، چرا که تفاوت روحیات و زندگی شاعرانه پروین با سبک زندگی همسرش باعث عدم سازگاری شد.
بیماری و فوت
پروین اعتصامی در تاریخ ۱۵ فروردین ۱۳۲۰ به دلیل ابتلا به حصبه (بیماری کلیوی) درگذشت. مقبره او در حرم حضرت معصومه (س) در قم قرار دارد و هر ساله بسیاری از علاقهمندان به شعر و ادب فارسی از آن دیدن میکنند.
دیوان و آثار پروین اعتصامی
دیوان پروین اعتصامی شامل اشعار فارسی اوست که به موضوعاتی مانند عشق، امید، آرزو، عدالت و زندگی اجتماعی میپردازد. برخی از معروفترین اشعار او عبارتاند از:
- “کجا روم به کجا تو روی”
- “زندهام، زندهام، زندهام”
- “آبی”
- “آخرین نامه”
- “بهشت”
- “تو رفتی و من با تو ماندم”
- “جای خالی تو خالی نمیماند”
- “سوگ گل”
شعر سنگ قبر پروین اعتصامی
شعر نوشته شده بر سنگ قبر او الهامبخش بسیاری از دوستداران ادبیات فارسی است:
اینکه خاک سیهاش بالین است اختر چرخ ادب پروین است
گر چه جز تلخی ز ایام ندید هر چه خواهی سخنش شیرین است
صاحب آن همه گفتار امروز سائل فاتحه و یاسین است
اشعار کوتاه و ماندگار
یکی از اشعار مشهور پروین اعتصامی با عنوان “مست و هوشیار”:
محتسب، مستی به ره دید و گریبانش گرفت
مست گفت ای دوست، این پیراهن است، افسار نیست
گفت: مستی، زان سبب افتان و خیزان میروی، گفت: جرم راه رفتن نیست، ره هموار نیست
جدول خلاصه زندگی پروین اعتصامی
عنوان | جزئیات |
---|---|
تولد | ۲۵ اسفند ۱۲۸۵، تبریز |
پدر | یوسف اعتصامی |
مادر | اختر فتوحی |
ازدواج | فضلالله همایون فال (۱۳۱۳) |
وفات | ۱۵ فروردین ۱۳۲۰، تهران |
محل دفن | حرم حضرت معصومه، قم |
برجستهترین آثار | دیوان پروین اعتصامی و مجموعه اشعار کوتاه |
پروین اعتصامی با آثار جاودانهاش همواره الهامبخش دوستداران ادبیات فارسی خواهد بود و دیوان او نقطه عطفی در شعر کلاسیک ایران محسوب میشود.
همچنین بخوانید: