امکان ملاقات با امام زمان (عج) در عصر غیبت کبری ؛ دیدگاه علما

در درهم آباد می‌خوانید:

پرسش اصلی این است که چرا علمای شیعه درباره امکان ملاقات با امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) در عصر غیبت کبری اختلاف نظر دارند و هر گروه چه استدلال‌هایی ارائه کرده‌اند؟

دیدگاه اول: مخالفان امکان ملاقات با امام زمان

برخی از علما معتقدند که دیدار با امام عصر در دوران غیبت کبری ممکن نیست.

دلایل اصلی این گروه عبارت‌اند از:

• استناد به توقیع شریف امام به علی بن محمد سمری که در آن آمده است: هر کس قبل از خروج سفیانی و بانگ آسمانی ادعای دیدار با امام را کند، دروغگو است.

  • این توقیع به‌روشنی ادعای نیابت و ارتباط دائمی را نفی می‌کند، اما لزوماً دیدارهای نادر و شخصی را رد نمی‌کند.

• تعارض با فلسفه غیبت؛ زیرا غیبت برای حفظ جان امام و آزمایش مردم است. بنابراین دیدار گسترده می‌تواند با این اهداف در تضاد باشد.

📌 نقد این دیدگاه: ملاقات‌های خصوصی و استثنایی که موجب آشکار شدن موقعیت امام نشود، منافاتی با حکمت غیبت ندارد.

دیدگاه دوم: موافقان امکان ملاقات با امام زمان

گروهی دیگر از علما دیدار با امام عصر را—even در دوران غیبت کبری—ممکن می‌دانند.

دلایل این گروه شامل موارد زیر است:

• وجود روایات معتبر که از ارتباط برخی یاران خاص با امام در زمان غیبت خبر می‌دهند.

• وجود گزارش‌های تاریخی متعدد که نقل کرده‌اند برخی بزرگان و افراد خاص موفق به دیدار امام شده‌اند. هرچند این موارد نادر و استثنایی بوده‌اند.

نتیجه‌گیری

از مجموع این دو دیدگاه می‌توان نتیجه گرفت که دیدار با امام زمان در عصر غیبت کبری ممکن است، اما محدود، نادر و تنها به اراده الهی انجام می‌شود.

• این دیدارها به معنای ادعای نیابت یا ارتباط دائمی نیست.

• فلسفه غیبت همچنان پابرجاست و با ملاقات‌های خاص تعارضی ندارد.

• مهم‌تر از دیدار جسمانی، ارتباط قلبی با امام، عمل به وظایف دینی و آمادگی برای ظهور است.

همچنین بخوانید:پیشگویی؛ از جذابیت‌های دیرین تا آسیب‌های امروز