در درهم آباد میخوانید ، عدم شناخت و کمبود معرفت نسبت به حوادث پس از مرگ، یکی از عوامل اصلی کراهت و ترس انسان از مرگ است. استاد شیخ حسین انصاریان در پاسخ به پرسش‌های جوانان بیان می‌کنند:
اگر مؤمنی به یقین برسد که عالم پس از مرگ بسیار بهتر از دنیای گذراست، نه تنها تلخی مرگ برای او از بین می‌رود، بلکه هر لحظه آرزوی دیدار آن عالم را خواهد داشت. همانطور که از امامان معصوم نقل شده است، «شیرین‌ترین چیز برای مومن، مرگ است.» حضرت علی (ع) می‌فرماید: «شوق من به مرگ بیشتر از شوق طفل به سینه مادر است.» حضرت قاسم بن الحسن نیز گفته است: «مرگ برای من شیرین‌تر از عسل است.» حتی هنگامی که فرشته مرگ تلخی را در نگاه حضرت ابراهیم می‌بیند، خطاب می‌رسد: «اگر ابراهیم می‌دانست آنچه برای او پس از مرگ آماده شده، هر لحظه شوق دیدار آن‌ها را داشت.»
اما گناهان و اعمال ناشایست در دنیا، سبب ایجاد ترس و تلخی مرگ می‌شود. جناب اباذر به شخصی که از مرگ بیمناک بود، گفت: «تو خانه دنیا را آباد کرده‌ای ولی خانه آخرت را خراب. طبیعی است که از ترک خانه آباد به خانه خراب ترس داشته باشی.»
از دیگر عوامل تلخی مرگ، قطع شدن وابستگی‌ها و انس‌هایی است که انسان به مال، مقام، خانواده و موقعیت خود در دنیا دارد. اگر انسان باور کند که همه چیز دنیا زودگذر و فانی است، وابستگی او کمتر شده و تلخی مرگ کاهش می‌یابد.
تبلیغات مربوط به عذاب‌های سخت برزخی و اخروی نیز می‌تواند ترس و کراهت از مرگ را افزایش دهد. اما باید دانست که این عذاب‌ها تنها برای کسانی است که ایمان ندارند و مؤمنان از آن‌ها مصون‌اند.
همچنین بخوانید:مروری بر کتاب‌های منتشرشده درباره امام سجاد (ع)
