نجوای محبت‌آمیز خداوند با بندگان
در درهم آباد می‌خوانید، در میان همه زمزمه‌های زندگی، نجوای مهربان خداوند با بندگان در جزء دوم قرآن، دل را آرام و جان را به مسیر روشن بندگی می‌کشاند.
آیات نورانی قرآن کریم گاهی چنان مهربان و پدرانه‌اند که قلب مؤمن را آرام می‌کنند و او را به راه راست رهنمون می‌سازند. جزء دوم قرآن سرشار از این پیام‌های محبت‌آمیز و راهنمایی‌های زندگی‌ساز است؛ گویی خداوند دست بنده‌اش را گرفته و او را در مسیر بندگی و زندگی هدایت می‌کند.
نجوای آسمانی خداوند
در یادداشت پیش رو، گوشه‌ای از این نجوای آسمانی مرور می‌شود؛ نجوایی که همچون چراغی در تاریکی‌های دنیای پرهیاهو، راه سعادت و زندگی درست را نشان می‌دهد:
برخی پیام‌های محبت‌آمیز در جزء دوم قرآن:
«بنده‌ام! به سخنان سبک‌سران درباره تغییر قبله گوش نده.» (آیه ۱۴۲ سوره بقره)
«بنده‌ام! حقایق را کتمان نکن؛ حتی اگر برخی فرستاده‌ام را چون فرزند خود بشناسند و باز انکار کنند.» (آیه ۱۴۶ سوره بقره)
«بنده‌ام! در کارهای خیر از دیگران سبقت بگیر.» (آیه ۱۴۸ سوره بقره)
«بنده‌ام! رسولم را فرستادم تا تو را پاک گرداند و راه زندگی بیاموزاند؛ دل پاکیزه‌ات را فراموش نکن.» (آیه ۱۵۱ سوره بقره)
«بنده‌ام! در مشکلات از صبر و نماز مدد بجوی، نه از اسباب مادی.» (آیه ۱۵۳ سوره بقره)
«بنده‌ام! شهدا نزد من زنده‌اند، هرگز آنان را مرده نخوان.» (آیه ۱۵۴ سوره بقره)
همچنین بخوانید: ارزان فروختند تو را شامیان، پدر
«بنده‌ام! با فقر و ترس و شکست، صبر را بیاموز؛ در سختی بگو: «إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ» تا مژده صابرین را بشنوی.» (آیه ۱۵۵ سوره بقره)
«بنده‌ام! حق را کتمان نکن که کتمان‌کنندگان ملعونند.» (آیه ۱۶۲ سوره بقره)
«بنده‌ام! مرا از هر چیزی بیشتر دوست بدار.» (آیه ۱۶۵ سوره بقره)
دستورهای اخلاقی و عبادی خداوند
«بنده‌ام! لقمه پاکیزه بخور و شکرگزار باش.» (آیات ۱۶۸ و ۱۷۲ سوره بقره)
«بنده‌ام! از تقلید کورکورانه پرهیز کن.» (آیه ۱۷۰ سوره بقره)
«بنده‌ام! از خوردنی‌های حرام بپرهیز.» (آیه ۱۷۳ سوره بقره)
«بنده‌ام! دین‌فروشی نکن که خوراک دوزخ است.» (آیه ۱۷۴ سوره بقره)
«بنده‌ام! از انجام کارهای نیک جا نمان.» (آیه ۱۷۷ سوره بقره)
«بنده‌ام! ایمان، نماز، زکات و صبر را فراموش نکن.» (آیه ۱۷۷ سوره بقره)
«بنده‌ام! قصاص را راه حیات بدان.» (آیه ۱۷۸ سوره بقره)
همچنین بخوانید: روایتی خواندنی از روضه‌های ۱۰۰ ساله در «حسینیه ایران»
«بنده‌ام! روزه رمضان بهترین راه رسیدن به تقواست.» (آیات ۱۸۳ تا ۱۸۵ سوره بقره)
«بنده‌ام! اگر مرا بخوانی، اجابت می‌کنم؛ به شرط توحید دل.» (آیه ۱۸۶ سوره بقره)
«بنده‌ام! از رشوه و مال حرام بپرهیز.» (آیه ۱۸۸ سوره بقره)
«بنده‌ام! کارها را از راه درست انجام بده.» (آیه ۱۹۸ سوره بقره)
«بنده‌ام! خود را به هلاکت نینداز؛ مراقب باش.» (آیه ۱۹۵ سوره بقره)
«بنده‌ام! خیر دنیا و آخرت را از من بخواه، نه فقط دنیا را.» (آیه ۲۰۱ سوره بقره)
نتیجه‌گیری
خداوند مهربان در آیاتش بنده‌بودن را معنا کرده و راه پاکی، راستی و امید را در دل تاریکی‌های این دنیا نشان داده است. بیایید این پیام‌های ناب را چراغ راه کنیم و نگذاریم گردوغبار زندگی، ما را از نجواهای آسمانی خداوند دور سازد.
