تربیت نادرست کودکان چه آسیب های روانی ای دارد :
در درهم آباد میخوانید ، در کشوری مثل آمریکا، هر سال حدود ۷۰۰ هزار کودک مورد آزار قرار می‌گیرند. اما آسیبهای روانی ناشی از تربیت نادرست کودکان تنها محدود به خشونت فیزیکی نیست. گاهی حتی یک جمله ساده یا رفتار ناآگاهانه از سوی والدین می‌تواند عواقب روانی جدی در بزرگسالی فرزندان به جا بگذارد. در این مقاله به رفتارهایی می‌پردازیم که با نیت خیر بیان می‌شوند، اما ممکن است باعث بروز مشکلات روانی در آینده شوند.
۱. مقایسه کودک با دیگران
اگر کودک خود را با “پسر فوق‌العاده” دوست‌تان مقایسه کنید، فرزندتان احساس بی‌ارزشی می‌کند. تفاوت گذاشتن بین خواهر و برادرها نیز منجر به حسادت، رقابت ناسالم و بروز آسیبهای روانی ناشی از تربیت نادرست کودکان می‌شود.
۲. بی‌اهمیت دانستن احساسات کودک
نادیده گرفتن احساسات کودک، او را وادار به سرکوب عواطف خود می‌کند. این موضوع می‌تواند باعث شود در بزرگسالی دچار مشکلاتی در بیان احساسات، افسردگی یا اضطراب شود.
۳. دروغ گفتن یا ایجاد شک در ذهن کودک
زیر سؤال بردن حافظه کودک با جملاتی مانند “من هیچ‌وقت این را نگفتم” یا زیر پا گذاشتن قول‌ها باعث بی‌اعتمادی به خود و محیط می‌شود که از نشانه‌های آسیبهای روانی ناشی از تربیت نادرست کودکان است.
۴. محبت مشروط
جملاتی مانند “اگر فلان کار را بکنی دوستت دارم” به کودک القا می‌کند که فقط در صورت موفقیت ارزشمند است. این شرطی کردن محبت، منجر به اضطراب و کمال‌گرایی مفرط می‌شود.
۵. زیر سوال بردن توانایی‌های کودک
والدینی که مدام شکست‌های فرزند خود را یادآوری می‌کنند، باعث از بین رفتن انگیزه و کاهش اعتماد به نفس او می‌شوند. این رفتار در طولانی‌مدت آسیب روانی جدی به کودک وارد می‌کند.
۶. برچسب زدن به کودکان
استفاده از صفاتی مانند “تنبل”، “خنگ” یا “چاق” توسط والدین به‌مراتب آسیب‌زننده‌تر از شنیدن آن‌ها از سایرین است. این برچسب‌ها تصویری منفی در ذهن کودک شکل می‌دهد که تا بزرگسالی ادامه می‌یابد.
۷. القای حس گناه به کودک
گفتن جملاتی مانند “من همه چیز را برای تو فدا کردم” باعث می‌شود کودک احساس بدهکاری و گناه کند، که این موضوع در آینده می‌تواند منجر به اختلالات روانی مانند وسواس یا اضطراب شود.
۸. محروم کردن کودک از محبت هنگام عصبانیت
نادیده گرفتن کودک یا عقب کشیدن محبت به عنوان تنبیه عاطفی، به او یاد می‌دهد که عشق والدین بی‌ثبات است. این ناامنی عاطفی از مهم‌ترین عوامل آسیبهای روانی ناشی از تربیت نادرست کودکان است.
۹. کنترل بیش از حد و ندادن حق انتخاب
کودکانی که در هیچ زمینه‌ای اجازه تصمیم‌گیری ندارند، در بزرگسالی دچار ناتوانی در انتخاب و ضعف اعتماد به نفس می‌شوند. این سبک تربیت، استقلال روانی آن‌ها را سرکوب می‌کند.
نتیجه‌گیری: تربیت صحیح کودک نیازمند آگاهی، صبر و خودشناسی والدین است. حتی نیت‌های خیر در صورت نداشتن آگاهی، می‌توانند به آسیبهای روانی ناشی از تربیت نادرست کودکان منجر شوند. با اصلاح گفتار و رفتار، می‌توان آینده‌ای سالم‌تر برای فرزندان رقم زد.
همچنین بخوانید: رفتارهایی که اعتبار ما را خدشه‌دار می‌کنند!
